“Θύμα η θύτης; Σαν ένας ασθενής της ψυχής που τον δυνάμωσε – εξασκώντας… τον έκανε όσα τον έφτιαξαν… από αδύναμος ο ίδιος… Δυνατός. Στην ίδια του την αδυναμία. Καθρέφτες άνθρωποι ο ένας στο είδωλο του άλλου στη σκέψη, με σκέψεις, μετά με πράξεις μας! Τι υλικό να είναι η εξουσία που γίνεται μαχαίρι, αστείο, πόνος ή γέλιο, καρπός η ότι άλλο δεν ξέρω….!
Μιλάμε. μιλάμε. μιλάμε… Με μια σιωπή που αν μιλήσει καταβροχθίζει όλες τις λέξεις! Φέρνοντας τις λέξεις να μην αρκούν.
Άδειασαν όλα, καρέκλες, τραπέζια, θέσεις, σκηνές, εμβαδό, σπίτια, κτίρια, τραίνα, σταθμοί. Εδώ σε ένα άδειο θέατρο θυμάμαι κάθε σημείο των ανθρώπων που πέρασαν για να κοιτάξουν στη σκηνή η για να ρίξουν το βλέμμα τους στην ταξιθεσία. Τρία κουδούνια δεν είναι απαραίτητα, ούτε καν ένα βήμα.
Με είπαν κίβδηλο, νάρκισσο πάθος, έρωτα, ταλέντο, άντρα, γυναίκα. Δεν με είπαν άνθρωπο.”.
Ο ηθοποιός Διονύσης Ζάχος
επέλεξε να στείλει το μήνυμα του
με ένα απόσπασμα από το θεατρικό έργο
“Άνθρωπο με είπανε”
της Στέβης Κούβαρη Μπουζιάνη
όπου πρωταγωνίστησε το 2021
