Κάθε κύμα κι ένα lockdown. Η διαχείριση της πανδημίας του covid-19 στην Ελλάδα δημιούργησε ανάμεικτα συναισθήματα.
Στην αρχή υποδεχτήκαμε το lockdown χαλαρά. Λίγο πλακίτσα, λίγο ευκαιρία για αραλίκι στο σπίτι, τρένταρε πολύ και η κατ’ οίκον γυμναστική. Έτσι το πρώτο κύμα πέρασε σχετικά ανώδυνα για την ψυχική υγεία.
Στο δεύτερο κύμα μπορεί να είχαμε αποθέματα σωματικής ενέργειας για να συνεχίσουμε να χρίζουμε σώμα, αλλά είχαμε την τάση να το ρίξουμε στην πνευματική τροφή.
Η ιντελεκτουέλ φάση της ζωής μας δεν κράτησε και πολύ καθώς το τρίτο lockdown ήρθε κολλητά με το δεύτερο (που τέλειωσε το ένα και που άρχισε το άλλο ούτε οι διαχειριστές της κρίσης δεν μπορούν να το ξεκαθαρίσουν). Τα ψυχολογικά άρχισαν να χτυπάνε πιο κόκκινο από τις πιο ιολογικά επιβαρυμένες περιοχές και αφήσαμε σώμα και πνεύμα να πιάσουν (άσπρο) πάτο.
Και έτσι ο αντίκτυπος του 4ου lockdown μάλλον είναι προδιαγεγραμμένος…
